Omawianie zagadnienia należy rozpocząć od samej definicji choroby zawodowej, która została uregulowana w Kodeksie pracy Art. 235 (1).
Za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych "narażeniem zawodowym".
Powyższa definicja jest ściśle związana z wykazem chorób zawodowych, który został ustanowiony rozporządzeniem rady ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r w sprawie chorób zawodowych (Dz.U.2022.1836). W załączniku do rozporządzenia znajduje się 26 chorób zawodowych wraz z okresem, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej pomimo wcześniejszego zakończenia pracy w narażeniu zawodowym.
Rozpoznanie choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym albo po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych.
Ponad to pracodawca jest obowiązany systematycznie analizować przyczyny wypadków przy pracy, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosować środki zapobiegawcze.
Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu i właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy każdy przypadek podejrzenia choroby zawodowej.
Obowiązek dotyczy również lekarza podmiotu właściwego do rozpoznania choroby, o którym mowa w rozporządzeniu w sprawie chorób zawodowych.
Lekarz oraz lekarz dentysta, który podczas wykonywania zawodu powziął podejrzenie choroby zawodowej u pacjenta, kieruje na badania w celu orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do jej rozpoznania.
Zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej może dokonać pracownik lub były pracownik, który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na taką chorobę, przy czym pracownik aktualnie zatrudniony zgłasza podejrzenie za pośrednictwem lekarza sprawującego nad nim profilaktyczną opiekę zdrowotną (medycyna pracy).
W razie rozpoznania u pracownika choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany:
- ustalić przyczyny powstania choroby zawodowej oraz charakter i rozmiar zagrożenia tą chorobą, działając w porozumieniu z właściwym państwowym inspektorem sanitarnym;
- przystąpić niezwłocznie do usunięcia czynników powodujących powstanie choroby zawodowej i zastosować inne niezbędne środki zapobiegawcze;
- zapewnić realizację zaleceń lekarskich.
Pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr obejmujący przypadki stwierdzonych chorób zawodowych i podejrzeń o takie choroby.
Nawet jeżeli w firmie nie wystąpiły przypadki rozpoznania chorób zawodowych lub podejrzeń o takie choroby, dobrą praktyką będzie odnotowanie tego lub założenie rejestru, który będzie pustym dokumentem. Wtedy mamy pewność, że dopełniliśmy obowiązku jasno wskazanego w Art. 235 § 4 Kodeksu pracy.
Przepisy nie narzucają elementów jakie powinien zawierać rejestr chorób zawodowych. Poniżej przykładowy rejestr.
Szczegółowe postępowanie stwierdzenia choroby zawodowej zawierają przepisy rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych (Dz.U.2022.1836).
Comments